Stosowana jest z powodzeniem dla wcześniaków, niemowląt i dzieci starszych z zespołami neurologicznymi, ortopedycznymi, genetycznymi oraz prezentującymi opóźnienia w rozwoju. Zaburzenia w napięciu mięśni i niewłaściwe jego rozłożenie powodują powstawanie odmiennych wzorców ruchowych, typowych dla poszczególnych zaburzeń. Pierwsze nieprawidłowe objawy dotyczą zwykle kontroli głowy i tułowia. Następnie rozwijają się nieprawidłowe ruchy w dystalnych częściach ciała.

Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują:

• wpływanie na napięcie mięśni poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego
• hamowanie nieprawidłowych odruchów oraz
• wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych

Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, a nie porusza wybranymi kończynami. Dzięki temu dostarcza odpowiednich doznań czuciowych i ruchowych, a dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Pomoc przy wykonywaniu ruchu powinna być taka, aby zapewniała maksymalny i aktywny udział dziecka, a jednocześnie nie wywoływała nieprawidłowych odpowiedzi.Usprawnianie według koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie wskazane w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie oraz zabawa z dzieckiem są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice, jak również opiekunowie, którzy zrozumieją problemy oraz trudności występujące u własnego dziecka kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych.

Metoda ta opiera się na wrodzonych wzorcach ruchowych – nie naucza, nie ćwiczy, nie trenuje prawidłowych procesów ruchowych. Metoda Vojty pobudza do aktywności mózg i drzemiące w nim „wrodzone,, zakodowane wzorce ruchowe”, wymusza przetransportowanie tej aktywności do mięśni tułowia i kończyn w formie skoordynowanych ruchów.

Jeśli badanie neurokinezjologiczne motoryki spontanicznej dziecka, reakcje ułożeniowe oraz badanie odruchów pierwotnych wykaże odchylenia od prawidłowości, to możliwie najwcześniejsze zastosowanie metody odruchowej lokomocji pozwoli na niedopuszczenie do patologicznego rozwoju, a przynajmniej zminimalizowanie jego skutków.

Terapia odruchowa lokomocji wg Vojty polega na odruchowym wyzwalaniu prawidłowych wzorców lokomocji;
Rolą fizjoterapeuty po skierowaniu dziecka na terapię przez lekarza, jest ustalenie głównego problemu dziecka, określenie pierwszego celu jej prowadzenia oraz co najważniejsze dobór programu ćwiczeń;

Kluczem dla powodzenia rehabilitacji metodą Vojty są RODZICE, na których spoczywa obowiązek jej systematycznego prowadzenia;
Rozwiązywanie technicznych problemów ćwiczeń należy do fizjoterapeuty;
Warunkiem niezbędnym do odniesienia maksymalnego efektu jest świadomość rodziców o istniejącym problemie w rozwoju własnego dziecka oraz przekonanie o konieczności rozpoczęcia i prowadzenia takiej terapii.
Metoda Vojty wykorzystuje do pobudzania centralnego układu nerwowego tzw. receptory czucia głębokiego, czyli prioprioreceptory;
W praktyce polega to na ułożeniu dziecka w ściśle określonej pozycji, utrzymaniu jej przez pewien czas oraz pobudzaniu tzw. stref stymulacji, a po wzbudzeniu oczekiwanej reakcji ruchowej na zastosowaniu odpowiedniego oporu.

Głównym celem terapii PNF jest praca nad funkcją, której każdy chory zarówno dorosły jak i dziecko potrzebują.PNF proponuje ruchy naturalne, przebiegające trójpłaszczyznowo, zbliżone do aktywności dnia codziennego. Koncepcja ta zaleca, aby postrzegać chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne oraz zdrowe regiony ciała. Wykorzystanie w omawianej terapii najsprawniejszych części ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Założeniem metody PNF jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele, a także różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w części obszaru uszkodzonego.Podczas terapii każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta w sposób całościowy. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta, a przede wszystkim skuteczna. Metoda jest z powodzeniem wykorzystywana w pediatrii, chorobach nerwowo-mięśniowych, wadach postawy i skoliozach.

W ofercie również rehabilitacja dorosłych z problemami bólowymi, pourazowymi i po zabiegach operacyjnych.